DAG 20 Tasjkent ( Uzbekistan) – Osj ( Kirgizië).

Datum : 16-05-2017

Afstand : 465 km

Aantal gereden km’s tot nu toe : 8167 km

Weer : Helder tot zeer licht bewolkt

Temperatuur : 25-32 graden.

Wegen : In slechte staat

Hotel : Hotel Shanghai-city – Osj.

 

Beste Tripper-volgers,

We zijn in Kirgizië beland, maar wel 300 km van ons doel!! Dat is de 1e keer in ons Trippersbestaan dat we zoiets meemaken. Maar ja alles moet de 1e keer zijn , nietwaar.

Gisterenavond hadden we een goed restaurant ( Sharsara) in een prachtige omgeving. Daar aangekomen moesten we een groot aantal trappen afdalen langs een zeer snel stromend water. Een wildwaterbaan is er niets bij. Het water eindigde in een groot bassin waar omheen wel 300 zitplaatsen waren gecreëerd en een enorme keuken deed dienst als servicecentrum. De ambiance werd extra opgekrikt door allerlei optredens, waaronder buikdanseressen. Na dit restaurant bezochten we nog een mooie accommodatie met een bar binnen en buiten een groot terras. Al met al werd het een leuke avond die eindigde rond 02.00 uur. Vanmorgen klokslag 09.00 , dus keurig op tijd, reden we Tasjkent uit naar de eerste flinke plaats Angren. Na Angren begon de stijging van het landschap dat eindige op 2440 mtr., de poort tot de Ferghana vallei. Hier stonden, ook nu nog, weer diverse soldaten met het geweer in de aanslag. De klim gaf prachtige uitzichten. Wij reden in 2015 zuidelijk door deze uitgestrekte vruchtbare vallei, nu reden we de noordelijk route naar Namangan en dan door naar Uchkurgan. Hier kwamen we voor een complete verrassing te staan. Deze grens was opgeheven!! We werden door de lokale bevolking naar een andere grensovergang geloodst, maar ook deze bleek niet meer te fungeren. Er zat niets anders meer op dan een kleine 100km zuidelijker te rijden via Andijon naar Osj. Gelukkig was die post open en na twee uur formaliteiten afhandelen stonden we in Kirgizië. Hier hadden we alle geluk van de wereld want we waren net voor achten door de Oezbeekse grens en de Kirgiezen lieten ons nog net binnen, want eigenlijk was de grens al gesloten. Maar soms moet je ook wat geluk hebben. We moeten na een dagenlang verblijf in Uzbekistan concluderen , dat de Oezbeken vriendelijke en behulpzame mensen zijn. In ieder geval een stuk vriendelijker dan de Kazachen. Een tweetal voorvallen vanmiddag geeft wel aan hoe behulpzaam bepaalde mensen zijn. Toen we een dieselpomp zochten, sprong er spontaan een man in de auto om ons daar naartoe te loodsen. Geld hiervoor wilde hij perse niet ontvangen. Even later sprong een man spontaan in zijn auto en reed voorop,om ons naar de grenspost te loodsen. Maar goed we eindigden dus in Osj, in het Shanghai City Hotel, maar wel 300km van ons uiteindelijke reisdoel Torkent. Dit hotel blijkt een klein China te zijn, met een voortreffelijk restaurant waar we geweldig lekker Oezbeeks/Chinees hebben gegeten. Inmiddels is het hier nu 11.45 uur dat wij dit verhaal zitten te dichten en dat betekent ook dat we weer een uur de klok hebben moeten verzetten. Het verschil met Nederland is nu 4 uur. Voordat we het bed induiken gaan we de route onder de loep nemen en gaan we kijken hoe we de achterstand op het schema kunnen elimineren. In ieder geval gaan we morgenvroeg vroeg vertrekken om de achterstand te verkleinen. Tripper Alphons regelt op dit moment in z’n beste russisch dat het ontbijt niet om 07.30 uur maar om 07.00 uur voor ons geserveerd wordt. We gaan nu per direct onder de wol, want anders gaat het niet goed morgenvroeg. Welterusten.