Jaar: 2015

Datum:                                              28-04-2015

Afstand:                                            450 km

Aantal gereden km’s tot nu toe:     9627 km

Weer:                                                Schitterend onbewolkt weer: 22 graden

Wegen:                                              Uitstekende wegen!!!!!!

Hotel:                                                 Radison Bleu Kashgar ( 6 mnd. open)

Beste Tripper-volgers,

We hebben gisterenavond gegeten in restaurant Nirvana en we hebben afscheid genomen van Tripper Alphons Wijnen en Peter Geboers hebben we uitbundig welkom geheten, middels een paar rondjes wodka. Tinus sloeg het deze keer over, omdat er geen andere Nederlanders in de buurt waren om hem naar zijn hotelkamer te brengen. Van morgen om 07:00 uur ontbijt en om 07:30 uur reden we direct naar een tankstation om de hoek en met een zorgvuldig voorbereidde stadskaart zeer snel de stad uit.

OOOOH, OOOH, OOOH, wat hebben wij een dag meegemaakt!!! 

Nog nooit in de 5 Trippersreizen hebben we zo’n schitterende tocht meegemaakt!! ( Alphons, je had toch een dag langer moeten blijven) In een woord: Geweldig. En alle vier waren prachtig,namelijk de weg van Osh naar de Erkishstan pas( grens) en de Chinese weg naar Kashgar, het schitterende weer, de werkelijk fenomenale uitzichten op de bergen in allerlei kleuren en als laatste de snelle grenspassage van Kirgizie en China. We hebben vandaag een hoogtepunt, sorry een hoogste punt, van onze reis meegemaakt. We passeerden 2 maal een pas , namelijk een van 3615 mtr. en een van 3595 mtr. Het begon al direct na Osh met een prachtige klim, met aan weerszijden bergen bedekt als het ware met een groen biljartlaken.

Geleidelijk ging de groene kleur over in grijs/zwart. Daarna kwamen de witte toppen in allerlei formaties in zicht en hoe hoger we klommen, des te mooier werden de uitzichten.

Beiden wagens hadden het hard te halen in hun normale versnellingen. De Toyota begon zelfs water te verliezen, maar toen we in een lagere gearing overschakelden was het over en spurtte hij naar boven, waarbij de Landrover het een stuk moeilijker had, maar hij kwam ook boven aan. Op de top reden we links en rechts door enorme sneeuwmassa’s.

Intussen had onze Chinese gids ons al verschillende keren willen bereiken per telefoon , maar we hadden een moeilijk bereik. Tussendoor lukte het ons toch om contact met hem te leggen en we begrepen dat hij al vroeg bij de Chinese grens op ons stond te wachten. Helaas arriveerden wij veel later( 15.00 uur), omdat wij genoten van de prachtige vergezichten.

Toen volgde de afdaling naar de Kirgische grens. Ook dat ging vlot. En zelfs bij de Chinese grens ging het redelijk snel, omdat daar onze gids al wat voorwerk had verricht.

Daarna 100 km. in de afdaling vol gas naar beneden, want we moesten nog door de Chinese Customs Clearing. Daar aangekomen was er de vaart uit bij de Chinezen. Het ging allemaal op z’n elf en dertigste en we verloren te veel tijd. Tevens kwam er ook nog 2 uur tijdverlies bij door een andere tijdzone( nu 6 uur verschil) Met andere woorden om 20:00 uur waren we pas klaar met de formaliteiten daar, maar de wagenscan was inmiddels gesloten. Gevolg: Wagens moesten aan de grens blijven staan en wij konden met twee taxi’s naar Kashgar(75 km) om daar in een hotel te verblijven. De wagens moeten we morgen weer met taxi’s gaan ophalen en dan hebben we de route Irkeshstan-Kashgar 3 keer gereden. Maar dat is geen straf want het is een prachtige route. Het goede nieuws is: WE ZIJN IN CHINA, en we hebben hier een echt Trippersdoel mee bereikt. Onze gids LUN is een ervaren gids, die 62 jaar oud is en meer dan twintig jaar dit werk al doet en dat merkten we meteen want hij kent China op z’n duimpje. Hij is morgenvroeg om 09:00 paraat om met ons weer naar de grens te rijden om de cars op te halen.

A Demain.

 

Datum:                                              29-04-2015

Afstand:                                            120 km

Aantal gereden km’s tot nu toe:     9747 km

Weer:                                                Volledig dicht vanwege stofstorm: 23 graden

Wegen:                                              Uitstekende wegen

Hotel:                                                 Radison Bleu Kashgar

Beste Tripper-volgers,

Het was vandaag een K.U.T-Dag! Namelijk een Kwalitatief Uitermate Teleurstellende dag zou Tripper H.S. zeggen. Na het hoogtepunt van gisteren in 5 Trippersritten vandaag een dieptepunt!

 

En inderdaad onze gids was op tijd vanmorgen. Het begon al met enige verwarring rond de klok. We waren fris en fruitig aan het ontbijt verschenen, maar iedereen vond het nogal donker en mistig/stoffig vanmorgen. De gids had aangegeven om 09:00 uur (Chinese time/Beijing time) in het hotel te zijn. Maar wat bleek dat dat 07:00 uur lokale tijd was. Dus we waren wel heel erg vroeg in het restaurant waar nog niemand zat. Enfin de gids was er om 09:00 uur en we reden met een taxi 100km terug naar de grens om de wagens door de car-scanner te halen. Dat gebeurde om 11:00 uur. Toen dachten we dat alles klaar was en we terug naar het hotel konden gaan. Helaas dat was mis gegokt. Om 12:00 uur tot 14:00 uur lunchpauze. Daarna was de hoogste in rang nog steeds in vergadering en zonder zijn handtekening konden we het terrein niet af. Na enige pressie van onze zijde kwam er beweging, daar wij zagen dat twee wagens met hotemetoten het pand verliet, en de baas nu een handtekening kon gaan zetten. Toen dat was gebeurd reden we 80 km terug naar het noorden van Kashgar, naar een ander district, om naar een politiebureau te gaan voor keuring auto’s en daarna kentekenplaten in ontvangst te nemen. Nou we waren daar om 15:30 uur en er stonden wel duizend auto’s en vrachtwagens die vochten voor een plek om de poort binnen gelaten te worden. Voor Tinus en Cornelus en twee gidsen( 1 hulpgids vandaag) een onvoorstelbare uitdaging die een vol uur duurde. (de poort was overigens tot 16:30 uur gesloten) De vrouwelijke hulpgids wist hoe ze het e.e.a. moest aanpakken, want ze kocht de poortagent om. Daarop moesten wij een andere route nemen om vooraan bij de poort te geraken, hetgeen de nodige commotie bij de aanwezige chinezen leidde en tot een handgemeen met de poort agent. We moesten zien te voorkomen dat we niet teveel uitgescholden werden. Om 17:00 uur konden we bij voorrang door de poort. Toen weer eeuwig wachten. Om 19:00 uur kwam er een agent de auto’s opmeten en van alle kanten fotograferen, inclusief de autogordel. Daarna sprongen twee mannen achter het stuur en wij moesten als medepassagier instappen. Ze reden weg als gekken en rukten in een keer aan de handrem zodat Cornelus bijna door de vooruit uit de wagen vloog. “Very Good Toyota” schreeuwde de man. Daarna lichtcontrole en bandencontrole. Alles was oke, dus we konden instappen en weer verder rijden op het onmetelijke terrein, waar de macht van de sterkste gold.( Wij hoorden dat het gebruikelijk was dat dit akkefietje normaal 2 dagen kost en er waren mensen die er al 1 week stonden!!) Het was een ongeorganiseerde janboel met vele auto’s en vrachtwagens ertussen. De twee gidsen liepen de hele middag van loket naar loket en dan te weten dat de vrouwelijke gids al een dag eerder ook al een volle dag bezig was geweest met 

allerlei formulieren in orde te maken. Uiteindelijk geraakten we om 19:30 uur van het terrein en de twee gidsen hadden elk een kentekenplaat in ontvangst mogen nemen, die voor de autoruit moest worden bevestigd.

Al met al waren we om 20:30 weer terug in het hotel. Wat een klotendag! Er was een positief punt te melden vandaag: Wij zijn in China en de wagens nu ook!! Nu eerst een lekker pintje en morgen langs het zuiden van de grote Taklamakan woestijn, waar vandaag al dat zand vandaan kwam. Dat duurt in april/mei meestal 3 dagen of het moet gaan regenen. Dat laatste doet het niet, dus we blijven maar even zand vreten. Hasta Manana.

Datum:                                              30-04-2015

Afstand:                                            504 km

Aantal gereden km’s tot nu toe:     10251 km ( We zijn over de helft!!!)

Weer:                                                Volledig dicht vanwege stofstorm: 23 graden

Wegen:                                              Uitstekend

Hotel:                                                 Westlake Yin Du International Hotel.

Beste Tripper-volgers,

De Trippers Ton en Peter hebben gisteren een echte RUSTDAG gehad, want ze hebben in het hotel 12 uur op de andere twee gewacht. Dat was te merken gisterenavond want ze waren nogal ondernemend. We moesten met z’n allen eerst lekker Chinees eten ( en het was overheerlijk) in het hotel. Daarna meteen de taxi in, naar down-town Kashgar, naar de moskee, om eerst even te bidden dat we met wagens heelhuids China waren binnengekomen. Daar door een eeuwenoude winkelstraat gelopen die eindigde op een marktplein, waar letterlijk alle soorten dieren gevild op het vuur gemarineerd, gekookt of gegrild werden. Deze Oeigoeren vreten letterlijk alles. Als je ziet wat daar allemaal pruttelt en naar binnen wordt gewerkt, lus je een week niets meer. Wij blijven voorlopig in het hotel eten!!!

 

Vanmorgen na uitchecken, betalen en diesel tanken om 10:00 uur de stad uit en de Taklamakan woestijn in. En we treffen het niet. Een grote stofstorm , die nog steeds aanhoud. Zand links, zand rechts , zand beneden en zand in de lucht.

Alles zit onder het zand en Peter heeft last van z’n lenzen. Wel een prima nieuwe weg , met uiteraard weinig zicht door al het stof en met continue een snelheid van 120 km per uur, hadden we de 500 km om 16:30 uur geslecht.

Ons volgende doel reden we binnen, namelijk de stad Khotan. Op de route passeerden we enkele dorpen en dan kijk je je ogen uit. Alles geschied hier langs en gedeeltelijk op de weg. Veehandel, allerlei productie, steenkolenverkoop, metalen deuren productie, lassen, borduren, weven, groenteverkoop, het houd niet op.

 

We reden de dag ook door het grootste katoenproductiegebied van China. Overal zijn op de ontelbare akkers de plantjes reeds geplant en in oktober wordt dit geoogst. We hebben een hotel midden in het centrum van de stad dat zuid-westelijk in de woestijn ligt. Vanavond gaan we de Chinese restaurants eens bekijken en hier en daar wat proeven. Een plezierige nacht nog.

Datum:                                              01-05-2015

Afstand:                                            620 km

Aantal gereden km’s tot nu toe:     10.871 km

Weer:                                                Vanmorgen nog een stoffige lucht(net mist) en vanmiddag klaarde het zowaar op en kwam de zon er flink doorheen. De temperatuur liep ook direct op naar zo’n 27 graden. De laatste twee uur van onze trip verzeilden we in een echte zandstorm. Enfin we raken er wel aan gewend hier in deze onmetelijke woestijn( 1500kmx 800km).

Wegen:                                              Uitstekend.

Hotel:                                                 YU DU Hotel.

Beste Tripper-volgers,

De avond werd eigenlijk langer dan we gedacht hadden. Eerst heeft Cornelus een 1,5 uur durende massage ondergaan en de rest van de Trippers hadden reeds kwartier gemaakt in een groot restaurant, waar ze met de hele hofhouding op de foto zijn gegaan. Daarvoor waren ze ook al in en ander restaurant actief bezig geweest om het personeel een peptalkdansje te leren. Natuurlijk gingen Ton en Peter voorop in de dans om de pasjes uit te leggen en onze professionele fotograaf Tinus legde uiteraard weer alles vast voor het nageslacht. . Vooral Tripper Tinus legt overal snel contact en is uitermate handig in de Chinese gebarentaal.

Het opgediende lokale eten smaakte wederom voortreffelijk en we hebben na de witte wijn er nog een rode tegenaan gegooid. Daarna hebben we een rondje stadstoer gemaakt. Er wordt hier stevig gebouwd! Deze stad is het centrum van allerlei kostbare jahre stenen. Velen mensen zoeken met een zeef deze stenen en worden snel rijk. Daarom wordt de stad Khotan steeds welvarender. Uiteindelijk belandden we in een dicotheek, waar 3 DJ’s tegelijk een prima pot muziek maakten, ondersteund door danseressen, die naar het liet aanzien, het redelijk warm hadden. Na de nodige biertjes, zijn we ons nestje gaan opzoeken.

Vanmorgen snel de stad uitgereden en de stoffige woestijn weer in. Na de eerste 300km verlieten we de hoofdweg en zochten we een plek bij een plas water , waar ook de dieren regelmatig kwamen drinken. Hier een lekker soepje en koffie bereid en genuttigd.

Onze gids Lun maakt zich over alles geen zorgen en slaapt meer in de wagen dan eigenlijk de bedoeling is. Daarom moeten we nogal eens omkeren, omdat hij het kruispunt later had verwacht(denken wij). Na een 2^e stop in de namiddag stak een zandstorm op en met moeite laveerden we door de woestijn om uiteindelijk ons doel te bereiken in de woestijnstad Quimo, het Yu Du Hotel.

Er is hier weinig te beleven, dus we gaan onze ronde straks maar weer eens maken in dit stadje van 100.000 inwoners. Morgen een 3^e woestijnrit naar een dorpje dat meer zuidelijker in de heuvels ligt , richting Tibet, namelijk Huatugou. Dan ook hebben we de Taklamakan woestijn achter ons liggen. Laten we hopen dat de storm morgenvroeg is gaan liggen. We houden de moed erin. Adieu en groeten aan de buurvrouwenkoffieclub uit de Nachtegaallaan, Riethoven.

 

 

 

 

Datum:                                              02-05-2015

Afstand:                                            1063 km

Aantal gereden km’s tot nu toe:     11.934 km

Weer:                                                Het stof verdween vanmorgen en de rest van de dag schitterend onbewolkt weer: 27 Graden

Wegen:                                              Uitstekend.Hotel:                                                 Doubletree by Hilton Hotel.

Beste Tripper-volgers,

Dat was me gisteren de avond wel. We liepen uit het hotel naar het centrum van de stad en vroegen naar een restaurant. Nou weten we wat het is, als je ergens bent en niemand verstaat je. Zelfs met handgebaren kwamen we geen steek verder. Toen maar terug naar het restaurant van het hotel. Daar kregen we een menukaart , volledig in het Chinees en ook geen foto’s. We kregen niemand te spreken die ook maar een woord Engels sprak.

Ten einde raad hebben we een volledige bladzijde weten te bestellen en hoopten we dat er iets bij zou zijn dat ons beviel. De tafel werd volledig vol gezet en we moesten achteraf constateren dat we met z’n vieren perfect gegeten en gedronken hadden en dat alles voor totaal € 30,00 !!! Omdat er niets te beleven was , behalve een paar auto’s van de Taklamakanrally, zijn we om 10:30 uur naar bed gegaan! Nog nooit gebeurt tijdens de Trippersreizen. Dus we breken weer records!

Vanmorgen vroeg uit de veren en na een kort volledig chinees ontbijt om 09:00 uur op pad. De eerste 300 km reden we nog door de onmetelijke woestijn met heel veel wonderschone zandduinen. Toch blijkt zo’n woestijn telkens van landschap te veranderen. Dan grassen, dan weer lage bomen , rotsachtig afgewisseld met moerassig gebied; het wisselt elke keer.

Toen lieten we eindelijk de Taklamakan woestijn achterons en reden zuidoostwaarts een enorm gebergte in. Prachtige ruwe rotsen met allerlei kleuren. Een prachtige 100km, dat weer afgewisseld werd met een grote vlakte van 200km lang, met een enorme verscheidenheid aan landschappen.

Ons reisdoel van deze dag was Hoatugou, maar dit bleek een echt klein bergdorp. Daarop besloten we door te rijden naar Golmud, het einddoel voor morgen, nog eens een goede 460 km verder. Het ging voortvarend want we scheurden met een kleine 130 km per uur over een gloednieuwe weg. We hebben ,sinds we de Chinese grens overstaken vele politiecontroles gehad.( Checkpoints genaamd: 15 stuks). In de Oeigoerenprovincie waren overal op straat veel zwaarbewapende militairen aanwezig. Er werden hier afgelopen jaar diverse bloedige aanslagen gepleegd met vele doden. Nu we de olierijke provincie Qinghai inrijden, worden de checkpoints minder. Vanmiddag reden we door twee enorm grote olievelden, waar ik weet niet hoeveel ja-knikkers aan het werk waren. Na deze olievelden reden we weer door prachtige omgevingen vol met grasland, afgewisseld met water en op de achtergrond schitterende gebergten, waarvan de toppen reikten tot een hoogte van meer dan 6000 meter.

De stad Golmud ligt op een hoogte van meer dan 3000 mtr!! Onze gids die de gehele dag in een rijdende discotheek verblijft slaapt een gat in de dag. We laten hem mee en dan nee schudden door met de wagen van links naar rechts te rijden . Mooi gezicht is dat. Hij kent onderhand de top 2000 van buiten alhoewel hij zegt dat hij er nog nooit een nummer eerder van gehoord heeft. Hij heeft een prachtig nieuw hotel uitgezocht voor ons dus dat zit wel snor vannacht. Het restaurant was al dicht dus we moesten aan de overzijde naar een lokaal restaurant en daar begon het feest van gisteravond opnieuw. Alleen een Chinese menukaart en niemand die ons begreep. Dus met een vertaalprogramma op de mobieltjes van allerlei aangesnelde dames lukte het ons wat te bestellen. Alleen we kregen complete kippenpoten in plaats van kippenvlees. Fout verbonden dus. Maar de rest wat ze opdienden was goed te verwerken.  

We hadden weer goed gegeten, al hadden we het bier wel zelf koud moeten leggen. O ja, de Toyota vertoonde weer kuren met de dashbordverlichting en toen we stopten schuurden ook de remmen nogal. Das dus niet pluis! Morgenvroeg dus eerst maar een garage opzoeken, want het klinkt niet goed. Slaap ze, dan doen wij dat ook eerst.

 

 

 

 

Datum:                                              03-05-2015

Afstand:                                            630 km

Aantal gereden km’s tot nu toe:     12.564 km

Weer:                                                Vanmorgen:onbewolkt 25 gr. Middag: bewolkt

                                                            In de avond, rond 17:30 uur raakten we verzeild in

                                                            een heftige sneeuwbui en de temp. daalde naar 0 gr.  

Wegen:                                              Uitstekend.

Hotel:                                                 Qinghaihu Hotel.

Beste Tripper-volgers,

Vanmorgen stond onze gids al vroeg aan onze ontbijttafel. Hij had al een garagehouder geregeld i.v.m. de remproblemen die we gisterenavond laat, bij het binnenrijden van de stad, ontdekten. Tripper Ton en Cornelus reden achter de garagehouder aan naar een grote binnenplaats, aan de rand van de stad, waar ik weet niet hoeveel garages gevestigd waren. En het was een drukte van jewelste daar op deze zonnige zondagmorgen. De wagen werd meteen omhoog gebracht en de voorwielen rap verwijderd. De remblokken waren aan beiden zijden volledig weg. Kortom ijzer op ijzer, was het wat we hoorden. Voor ons een raadsel waarom deze remblokken na 12.000 km volledig op waren??!!!In 1^e instantie had de Chinees niet de juiste remblokken, echter toen Cornelus zijn reserveblokken tevoorschijn toverde, had de garageman ineens nog veel betere blokken voorhanden. Toen de anderen arriveerden met de andere wagen vanuit het hotel, was de Toyota al weer in orde gemaakt.(Kosten 660 RMB) Om 11:30 uur reden we weer de stad uit richting het Tibetaanse hoogland.

 

De 1^e 200 km waren wat saai, namelijk rechts bergen en links woestijn. Daarna reden we de bergen in. Dat gaf een enorm afwisselend beeld wat we al meer deze reis zagen. Zo reden we 250 km door het bergachtige gebied. Daarna belanden we in een enorme vlakte( de Tibetaanse hoogvlakte) die nogal wit zag van zoutresten. Ook lag er een groot zoutmeer dat wij rechts lieten liggen om links weer de bergen in te rijden. Plotseling veranderde het weer en binnen een mum van tijd reden we in een grote sneeuwbui, steeds verder omhoog. Uiteindelijk passeerden we de top op 3817 mtr. Weer een TRIPPERSRECORD!

 

Dat we al een tijdje op zeer hoge hoogte rijden was te merken als je buiten de wagen liep om te filmen. Binnen een mum van tijd buiten adem en Ton en ondergetekende hebben wat last van hoofdpijn i.v.m. de ijle lucht. Ook ligt hier nog overal, een grote hoeveelheid sneeuw. Toen we de top gepasseerd waren en de daling hadden ingezet, verscheen het grootste zoutmeer van China,het Qingshai Hu meer. Daar zijn we een 100km langs gaan rijden en we zagen regelmatig mensen in specifieke klederdracht op de weg gaan liggen. Het blijkt een Tibetaanse manier van bidden te zijn. In het meer ligt een “Bird island”, waar veel zeldzame vogels op vertoeven. Uiteindelijk vond onze gids een hotel aan het meer. Het is hier steenkoud en dicht bij het vriespunt. We verblijven vannacht op een hoogte van 3300 mtr! Ook hier zullen we weer alle zeilen bij moeten zetten om iets op tafel te krijgen wat naar onze zin is. Ditmaal gaat onze gids mee naar het restaurant, want anders krijgen we weer dezelfde taferelen die we de laatste 3 dagen al gehad hebben. Morgen rijden we richting Xining ( 100 Km) en gaan een bezoek brengen aan een Tibetaans monnikenklooster “Ta Er”. Daarna rijden we naar de grote stad Lanzhou. Eerst even gaan eten nu en slapen. Till Tomorrow.

Datum:                                              04-05-2015

Afstand:                                            436 km

Aantal gereden km’s tot nu toe:     13.000 km

Weer:                                                Prachtige dag: onbewolkt: van 2 gr naar 25 gr.  

Wegen:                                              Uitstekend.

Hotel:                                                 Grand Solux Hotel.

Beste Tripper-volgers,

Gisterenavond met de gids naar een lokaal restaurant gegaan. Binnen een mum van tijd stond de tafel vol gerechten en het smaakten ons allen voortreffelijk. Ditmaal geen kippentenen, jaklever, varkenspoten of wat ze hier nog meer allemaal oppeuzelen. Omdat het zo snel geregeld was en we verrekten van de kou hebben we er maar meteen een fles wodka tegenaan gegooid. Een ruk aan het draaiend glas op de tafel en het volgeschonken wodkaglaasje stopte willekeurig bij degenen die dan moest speechen en drinken. Tinus luste geen wodka meer na Buchara, maar gisteren ging het hem goed af. We hebben de glazen en de wodka mee naar onze kamer genomen en hebben nog even daar doorgeteuterd tot in de kleine uurtjes. Vanmorgen om 09:00 uur waren we klaar voor vertrek, na eerst nog en Tibetaanse koude douche te hebben ondergaan.

Op naar de stad Xining. Daar zijn we om heen gereden richting het zuiden , ongeveer 15 km van deze stad, naar het Boeddhistische tempelcomplex Ta Er met het Kumbum klooster.

Een enorm toeristische complex van allerlei tempels. Vroeger leefden hier 3000 monniken en nu zijn er nog 600. We moeten vaststellen dat het een mooi complex is en Tinus was er zo van onder de indruk dat hij ter plaatse meteen aan het bidden sloeg. Helaas had hij te weinig ervaring in het naar de grond gaan want hij stootte zijn hoofd nogal heftig aan de muur, wat tot een luid gelach bij velen omstanders tot gevolg had. Hij moet maar geen monnik worden.

Na dit bezoek van een 1,5 uur zetten we koers naar de stad Lanzhou, met haar 6 miljoen inwoners. Deze stad ligt aan de bekende gele rivier in de provincie Gansu. Daar aangekomen reden we redelijk snel naar ons hotel. We hebben meteen voor 2 nachten hier geboekt, want morgen hebben we hier een rustdag en daar zijn we echt aan toe! We zullen vanavond eens goed deze stad gaan verkennen, want morgen kunnen we uitslapen. Wat dit alles ons vanavond brengt melden we U morgenavond weer, Ajuu.   

 

Datum:                                              05-05-2015

Afstand:                                            0 km

Aantal gereden km’s tot nu toe:     13.000 km

Weer:                                                Bewolkt, rond de middag regen, daarna lichtbewolkt.  

Wegen:                                              Uitstekend.

Hotel:                                                 Grand Solux Hotel.Beste Tripper-volgers,

Vandaag eindelijk een rustdag. Dat was wel nodig na al deze kilometers door de twee westelijke provincies van China. Nadat we gisteren uitstekend Chinees hebben gegeten, met een keuze uit wel 250 gerechten, dat in buffetvorm aanwezig was, zijn we de stad gaan verkennen. Eerst zijn we naar de oever van de gele rivier gelopen die hier door de stad stroomt.

Daarna zijn we twee Nightclubs gaan bezoeken, namelijk Queens en Soho. Dat zijn hier in China enorme discotheken met overal schermen, waar allerlei zangers, zangeressen en zelfs bands optreden, met wervelende D.J’s achter de “draaitafels” . De heftige muziek wordt opgeluisterd met lichtshows, dansende danseressen, her en der op een verhoging en binnen een mum van tijd stond iedereen op de catwalk te dansen en wij dus ook! De dames zijn overal zeer vriendelijk en er worden vele foto’s van onze ruggen gemaakt. Daar staat namelijk de website op en eenieder heeft hier een mobieltje bij zich. Dus de site wordt regelmatig bekeken hier. Tinus is zeer geliefd , want zijn Chinees is erg goed. Wat wel opvalt is dat hier enorm gezopen wordt en wel door de heren en zeker niet minder door de dames. Wel is hier het bier niet gekoeld, dus elke keer regelen wij emmers met ijs erin, om ons bier op een goede temperatuur te krijgen, alvorens tot nuttiging over te gaan. De rode wijn , die bij ons op kamertemperatuur wordt gedronken, wordt hier wel gekoeld geserveerd. Dus echt de omgekeerde wereld. We waren, geloof ik, om 03:00 uur weer in ons hotel voor onze broodnodige rust.

Wat ook opvalt hier in China zij n de ontelbare checkpoints( soms met tot aan de tanden gewapende militairen) op de wegen en de hoeveelheid apparatuur die boven de wegen hangt om te fotograferen. Volgens onze gids zou dit alleen van toepassing zijn in de twee provincies die we nu doorkruisten. Maar hoeveel wij geflitst zijn loopt echt de honderden keren!! Blijkbaar gebruikt men hier deze opnames, voor als er narigheid is geweest, zodat men kan traceren waar men zich naar toe heeft verplaatst. Vanmiddag zijn we op bezoek geweest naar een karaokehuis. Het barst er hiervan en het ene gebouw is nog chicker als het andere met wel 10-25 separate ruimten vol met apparatuur. Onze vocaliteit bleek erg goed want redelijk snel stonden er velen te luisteren. Na ons optreden daar zijn we naar de “Waterwheel Expo”geweest, twee reuze watermolens die in de Gele Rivier draaien. Het regende op deze rustdag en we besloten toen maar voor een totale body massage te gaan. 2 volle uren werden we onderhanden genomen door 4 dames. Ze begonnen met de voeten in het water te zetten, daarna een hoofdmassage, gevolgd door een uitgebreide voetenmassage. Alsof het nog niet genoeg was, volgde de benen, de armen, de rug en toen sliep iedereen.

Na gewekt te zijn door de dames zijn we herboren in een taxi gestapt en met van te voren opgeschreven Chinese zinnen, door een dame van de hotelreceptie voorbereid, ( gids was in geen velden of wegen te bekennen vandaag) wisten we de taxi’s naar de goede plekken in de stad te dirigeren. Nu is het hier half acht en gaan we eerst de foto’s selecteren en daarna het verhaal met de geselecteerde foto’s op de site publiceren. Een elke dag terugkerend ritueel. Morgen gaan we weer rijden en nu maken we een draai naar het zuiden van China. We zetten koers naar Chengdu, waar we vrijdagmiddag hopen te arriveren. Van te voren hopen we de komende drie dagen weer veel te zien en mee te maken. Houdoe!

Datum:                                              06-05-2015

Afstand:                                            255 km

Aantal gereden km’s tot nu toe:     13.255 km

Weer:                                                Onbewolkt tot licht bewolkt: 25 gr.  

Wegen:                                              Bar en bar slechte wegen!!!!!Hotel:                                                 Minshan International Grandhotel

Beste Tripper-volgers,

Gisterenavond toch nog maar eens naar Soho en Queen gegaan. Daar nog wat biertjes genomen en maar op tijd naar bed gegaan…….Vanmorgen om 09:00 uur in de weer in het Business Centre om wat zakelijke mails te versturen. Om 10: 30 uur reden we Lanzhou uit en met een taxi voorop duurde het toch nog een uur voordat we de weg naar Lintao hadden ingeslagen(zuidwaarts). Ruim 100 km hadden we snelweg en toen begon de ellende. Allereerst reden we verkeerd, want Lun was nog niet uitgeslapen. Daarna sloegen we een bar slechte weg in en dat veranderde niet meer!!! Wat een puinhoop. De gehele weg werd over 100 km gesloopt. Overal moesten we wachten want dan stond er een vrachtwagen midden op de weg om het asfalt, wat er door grote kranen werd afgeschept, op te laden.

De route door dit Chinese gedeelte zag er in het begin nog aardig uit. Nauwelijks dieren maar velden vol met allerlei gewassen. Dat was weer eens wat anders dan grote woestijnvlakten. Er waren vele mensen op de akkertjes bezig, wat overigens we in heel China zien. Geleidelijk aan kwamen we door meer hoger gelegen bergdorpen. Mijn god, wat een gigantische griebus kunnen die Chinezen ervan maken. Het is voor elk huis een grote puinhoop en rondom is het niet veel beter. Alles ziet er enorm stoffig uit en wij hapten vandaag ook veel stof, doordat we continue over kiezelweg moesten rijden, met enorme kuilen erin, daar hier het asfalt al was van verwijderd. Van half twaalf tot half acht hebben we 150 km afgelegd en daar mag je 1 uur voor de soep/koffie vanaf halen.

Dus dat is gemiddeld 20 km per uur!! En hier worden we goed moe van. Lun had gisteren op de rustdag dit toch moeten voorbereiden, maar hij mist alle ellende, doordat hij de gehele tijd tijdens deze barre tocht weer sliep! Hem toch maar eens een keer op z’n falie gegeven.

We zijn maar op tijd gestopt want we hadden er genoeg van. In Min Xian hebben we een hotel genomen. De volgende plaats, Danchang was 80 km verder en we wilden op deze weg niet in het donker rijden. Goed en wel ingekwartierd kregen we het bericht dat in dit hotel geen buitenlanders mogen logeren. Alles maar weer ingepakt en naar een ander hotel gereden. Dit is een internationaal hotel en de politie vind dat hier de buitenlanders in horen te logeren. Overigens is dit hotel weer 10 keer groter en 20 keer chiquer, dus niet echt erg. Waar we het nog niet over hebben gehad is de klederdracht. Toen we China binnen reden in het westen zagen we dat de mensen toch wel anders gekleed gaan dan hier in Midden-China. Doordat je zo door dit land rijd zie je dat mooi elke keer veranderen. Ook het uiterlijk( gezicht) van de mensen veranderd enorm. Mooi om dat alles ook te ervaren. Overigens zijn ze allemaal zeer vriendelijk, toosten allemaal met je en zwaaien voortdurend. De auto’s vallen enorm op en eenieder langs de weg ziet meteen “hee dit zijn vreemdelingen”. Volgens Lun zien ze maar zelden zo’n wagens met dit nummerbord. Overigens hebben we vandaag al verschillende vrachtwagens op hun kant zien liggen, dus het blijft oppassen hier. Ze rijden allemaal als gekken.

De karretjes, de brommers, de scooters: ze slingeren van links naar rechts over de weg en van het getoeter worden we soms wel heel erg moe, al moeten we dat zelf ook nogal eens doen. Zo nu gaan we stoppen want wij horen en zien weer volop vuurwerk. Even het verhaal met de foto’s publiceren en op naar het restaurant. Bye, bye.          

Datum:                                              07-05-2015

Afstand:                                            414 km

Aantal gereden km’s tot nu toe:     13.669 km

Weer:                                                Licht bewolkt: 25 gr.  

Wegen:                                              Slechte weg tot aan WUDU toen andere provincie.

Hotel:                                                Sheraton Jiazaigou International Hotel

Beste Tripper-volgers,

Het was maar goed dat we niet doorgereden waren naar Danchang want met al die haarspeldbochten rijd je niet harder dan 30 a 40 km per uur en dan waren we toch weer in het donker geëindigd. Nu vanmorgen ging het prima , alleen veel vrachtvervoer op de weg dat de snelheid er behoorlijk uithaalt.

Over de 1^e 200 km deden we 4 uur. We reden steeds maar door een dal met enorme hoge bergen links en rechts en steeds maar weer een kolkende rivier, dan weer rechts en dan weer links van je, die hoe verder we daalden een steeds grotere vorm aannam. Na de koffie/soeppauze begonnen we aan een enorme klim van een 50 km, gevolgd door een daling van dezelfde afstand. Op de top keken we in een enorme diepte, waarbij het zicht toch wat werd vertroebeld door mist/bewolking.

Na de afdaling kregen we een betere weg omdat we een andere Chinese provincie binnenreden. Ook de haarspeldbochten namen af en daardoor konden we de laatste kilometers meer vaart maken. Onderweg kocht Ton een tros bananen, zodat we die konden opeten tijdens het rijden, waardoor we geen tijd verloren. Toch was deze reis een slopende 10 uur lang. Daar staat tegenover dat de omgeving steeds groener is geworden en na elke bocht van de weg je weer een ander prachtig uitzicht krijgt.

De laatste 100 km reden we de Jiuzaigou vallei in. Dit is een prachtig natuurgebied dat opgenomen is in de World Nature Heritage. Wij merkten het ook aan de vele hotels die langs deze route zijn gevestigd en de talrijke aanwezige toeristen. We reden naar het Sheraton Hotel dat ook op deze route ligt. Voor Tripper Cornelus kon het laatste uur niet snel genoeg gaan, daar hij zich steeds zieker ging voelen. Na het inchecken direct het bed in gedoken en daarna de gehele nacht op de toiletpot doorgebracht en ook nog eens een paar keer flink overgegeven. Dokter Tinus ontfermde zich over z’n maat en rukte de volledige medicijnenkoffer uit de Toyota. De nodige pillen en ORS verstrekt en goed transpirerend de nacht doorgesukkeld. ‘S morgens bij het ontbijt stond hij er weer maar de uitstraling was nog niet om over naar huis te schrijven. Daarom stoppen we er nu maar mee, want we gaan weer rijden. Tot vanavond.