DAG 6 : THESSALONIKI – EDRIMIT(TURKIJE)
Datum: 15-04-2015
Afstand: 648 km
Aantal gereden km’s tot nu toe: 3553 km
Weer: Schitterend, licht bewolkt weer: 25 C
Wegen: Prachtige wegen hier , vanaf de grens van Albanië tot aan de grens van Turkije.
Hotel: Omur Otel ( aan zee)
Beste Tripper-volgers,
Nou zeg dat was me het avondje en nachtje wel. Eerst belanden we na een wandeling over de promenade, langs de zee, in een traditioneel Grieks restaurant. Daar nog even telefonisch contact gehad met Jorgo Stamoulis, die werken belangrijker vind dan trippen. Prima daar gegeten en de nodige ouzo’s verwerkt, verstrekt door een alleraardigste restauranteigenaar. Daarna op aangeven van Jorgo naar”Ladadika”.
Daar in een bar een tijdje naar een “unplugged” bandje gekeken. Na de nodige biertjes zijn we opgestapt en geraakten we in een bar genaamd ”route 88 ” Dat was namelijk de naam van een bar, die een man noemde, toen we die ontmoette aan de Albanese/Griekse grens. Hij vertelde ons dat hij daar DJ was en dat dat the place to be was. Nou dat hebben we geweten. Hij draaide daar goede muziek en met behulp van Cor’s top honderd kon het niet meer kapot. Natuurlijk dronken we tussendoor steeds van die speciale drankjes die de bareigenaar ons als cadeautjes gaf. Om 03:30 uur rolden we daar naar buiten om aan onze voettocht richting hotel te beginnen.
Vanmorgen voor eenieder een zware morgen maar toch op tijd weg , want we moesten achter twee nieuwe banden aan. 
Na de 2e poging lukte het om de juiste bandmaten te verkrijgen. Ze moesten nog van een andere plek in de stad komen, maar binnen een uur waren ze er en konden we met vereende krachten twee wielen van de Toyota-landcruis
er verwisselen. We maakten daar ter plaatse nog kennis met een tandarts, waar Hans meteen een opdracht boekte om z’n gebit te laten restaureren. De reis en de tandartskosten tezamen bleken veel goedkoper als in Nederland. De tandarts had er wel lol in en voorzag ons van gratis koffie/thee en water voor onderweg. Om 11:30 uur konden we vertrekken om naar de Turkse grens te rijden. Een prachtige weg, met een mooi Grieks landschap maakte onze reis aangenaam. Aan de grens kosten de formaliteiten deze keer maar 1 uur. Na de grensovergang sloegen we bij het stadje Kesan rechtsaf en reden we over een prachtige weg met dito vergezichten langs de “Dardanellen”. ( De druk bevaren verbinding tussen de Middellandse zee en de Zwarte zee) . Bij het stadje Canakkale moesten we de Dardanellen oversteken met een veerpont. 
Om 20:30 uur reden we Edrimit binnen op de “up-to-date”navigatieapparatuur van Navi-Hans. Nou het is al diverse keren mis gegaan met zijn apparatuur maar nou maakte hij het wel erg bont. Zonder te kijken waar hij naartoe rijd en steeds turende op z’n apparaat loodste hij de wagens in zodanig smalle weggetjes dat we met de Toyota volledig klem reden, met weer de nodige schade. We hebben hem nou onder curatele gezet met z’n navigatieapparatuur. Twee Turkse jongens loodste ons uit de stad naar een echt Turks hotel, alwaar we nu zitten te werken. Deze keer vroeg naar bed want morgen wacht ons weer een lange tocht naar Konya. Welterusten.