DAG 26 : HANOI (Vietnam) – PING XIANG (China)_
Datum: 25-04-2016
Afstand: 180 km
Aantal gereden km’s tot nu toe: 13.330 km
Weer: Bewolkt, af en toe zon, 28 graden
Wegen: Redelijk in Vietnam, goed in China
Hotel: Happy Meet International Hotel

Beste volgers van de Tripper avonturen,
Tripper Alphons heeft het schrijfstokje overgenomen en ik kan u nu als volgt berichten.
Gistermiddag rond de klok van 3 arriveerden Trippers Cornelus, Leon, Ton en Peter bij The Ann Hotel in Hanoi. Daar stond ondergetekende al te wachten en een hartelijk weerzien volgde. Op het dakterras van het hotel hebben we de afgelopen avonturen van de Trippers geevalueerd onder het genot van wat lokale biertjes en de onvermijdelijke Vietnamese spring rolls. Om de 90e verjaardag van de moeder van Tripper Cornelus luister bij te zetten, hebben we met een glaasje wodka op haar gezondheid geproost.
Begin van de avond vervolgens Hanoi gaan verkennen en gestart met een bezoek aan de Rooftop Restaurant. Daar ook weer wat bier, en wat appetizers zoals wat kippevleugeltjes, sateetjes enzovoorts. Mooi uitzicht over deze stad. Relatief weinig hoogbouw, en meer smalle straatjes dan bijvoorbeeld in Ho Chi Minh City. Na de Rooftop Restaurant, kwamen we terecht in de 17 Cowboys Bar. De Trippers werden naar binnen gelokt door een live band. Na een aarzelend begin speelde deze band de pannen van het dak. De Trippers waren het roerend met elkaar eens; dit was de beste live band die we ooit hebben zien spelen. Repertoire; rock, Guns ’n Roses, Aerosmith, Whitesnake enzovoorts. Toen om 00.00 uur de bar ging sluiten, hebben we nog kort met de band gesproken en aangeboden om 10-15 optredens voor hen te regelen in Nederland. Boekingen via Tripper Leon. Aansluitend nog een laatste biertje in een luidruchtige andere bar met te harde muziek. Wederom zijn de Trippers tot de conclusie gekomen dat dit niet echt meer ons ding is.
Vanmorgen al vroeg uit de veren en na een goed ontbijt afscheid genomen van Tripper Peter die inmiddels weer op weg naar Nederland is; en tijdelijk afscheid van Tripper Cornelus. Onze captain zet zijn pogingen voort om ons weer snel te vergezellen en we verwachten hem tegen het einde van de week weer in China. Eerst nog zijn paspoort in orde maken, en daarna nog een visum voor China.


Daarna op weg naar China, met de overgebleven 4 Trippers. Vooraf gegaan door onze gids Kelvin Klein reden we snel de stad uit. Het vlakke landschap veranderde als snel in een mooie route door een vallei met steeds hogere bergen. Veel bedrijvigheid langs de weg, en we bedachten nog eens een keer dat Nederland toch wel erg opgeruimd is. Rond half 2 arriveerden we bij de Vietnamese grens. Het had niet erg opgeschoten. De procedure zelf bij de Vietnamese grens nam niet erg veel tijd in beslag, ware het niet dat natuurlijk de douanebeambten weer met hun lunch bezig waren. Alles prima tot op dat moment, maar het noodlot sloeg al snel toe.
Na afscheid te hebben genomen van gids Kelvin Klein, en in het niemandsland tussen de Vietnamese en Chinese grens, sloeg de auto van Trippers Leon en Ton af.
Niet meer aan de praat te krijgen, zelfs na contact met de helpdesk in Walik in de persoon van Tripper Toon. Als snel besloten om toch maar te proberen op sleep de Chinese grens te passeren, voor dat deze ging sluiten. De procedure aan de Chinese kant duurde langer door het ontbreken van een document. Inmiddels hadden we onze Chinese gids ontmoet en zij hielp ons om uiteindelijk de grens te passeren. Al met al gezien de omstandigheden meegevallen. Onze gids vertelde ons te hebben vernomen dat het de eerste keer is dat er Westerlingen per auto deze grenspost passeerden. Dit verklaart misschien ook het grote aantal foto’s die van ons werden gemaakt. Bijna genant en in ieder geval ook irritant.
Nu was het zaak om zo snel mogelijk een garage te vinden. Dit lukte al na 20 kilometer. De diagnose was snel gesteld. In de auto van Trippers Leon en Ton was kort voor de Vietnamese grens geen diesel getankt, maar benzine. De eerste keer dat dit de Trippers overkomen is. Ondanks onze strikte instructies aan de jeugdige Vietnamese dames die de pomp bedienden, had men ons toch in de problemen gebracht. Ondanks ook dat op de pomp zelf diesel was aangegeven.

De herstelwerkzaamheden nemen meer tijd in beslag dan oorspronkelijk gedacht en daarom hebben we besloten in deze kleine Chinese stad te overnachten. Goed hotel, en we hopen de auto voor het eind van de avond terug te hebben, gerepareerd en wel. Nu verorberen we wat Chineze spijzen en wat lokaal bier en duiken vroeg het bed in. Morgen hebben we een druk programma voor de boeg, en zullen we weer Chinese rijbewijzen moeten halen. Tot morgen dus trouwe lezers en lezeressen.